Elkarrizketa osoa

Click here to get the file

Tamaño 13.2 kB - File type text/html

Contenido del Archivo

<html>
<head>
<title>Eddie Pr&eacute;vost - Erreportajea</title>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-1">
</head>

<body bgcolor="#FFFFFF">
<br>
<table width="95%" border="0" align="center" cellpadding="0" cellspacing="0">
  <tr bgcolor="#FF0000"> 
    <td height="22"> 
      <table width="100%" border="0" cellspacing="1" cellpadding="0">
        <tr bgcolor="#FFFFFF"> 
          <td colspan="2">
            <table width="100%" border="0" cellspacing="18" cellpadding="0" height="1485">
              <tr> 
                <td colspan="3"><img src="imagenes/eddie.gif" width="200" height="82"></td>
              </tr>
              <tr> 
                <td colspan="3">&nbsp;</td>
              </tr>
              <tr> 
                <td width="48%" height="1312" valign="top"> <p align="left"><font face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif" size="1"> 
                    <font color="#666666"><strong>Eddie Pr&eacute;vost, inprobisazio 
                    askearen aitzindarietako bat, AMM taldeko partaidea, Artelekun 
                    izan zen astebetez &#8220;No Sound Is Innocent&#8221; workshop-a 
                    zuzentzen. Pr&eacute;vost-ek soinuaren esanahiak ikertzen 
                    ditu, dimentsio politiko, sozial eta estetikoa emanez. Audiolab-ek 
                    antolatutako bigarren tailerrak eman zigun inprobisazioaren 
                    munduan oinarrizko erreferentzia den pertsona hau ezagutzeko 
                    aukera. Tailerrari amaiera emateko SAKADA proiektuak emanaldia 
                    eskaini zuen Artelekun. Bertako partaide den Mattinek eta 
                    Eddie </strong><font face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif" size="1"><strong>Pr&eacute;vost</strong></font><strong>-ek 
                    kontzertua hasi baino ordu batzuk lehenago izan zuten solasaldian 
                    oinarritutako idatzia da hau.<br>
                    <br>
                    <img src="imagenes/conversacion.jpg" width="320" height="60"> 
                    <br>
                    <br>
                    </strong></font>Eddie Pr&eacute;vost 1942an jaio zen Ingalaterran, 
                    Hertfordshire eskualdeko Hitchin-en hain zuzen. Oso gazte 
                    hasi zen perkusioa jotzen, eta hainbat taldetan esku hartu 
                    ondoren, jazza jotzen hasi zen. 1965ean, Leslie Gare saxofoi-jolearekin 
                    eta Keith Rowe gitarra-jolearekin batera AMM taldea osatu 
                    zuen. Abangoardistatzat eta erradikaltzat gogoratzen da talde 
                    hau; izan ere, ibilbide luzea osatu badu ere ez da inorekin 
                    lotu eta bere proposamen pertsonalak eginez egin du aurrera. 
                    AMM Pr&eacute;vosten proiektu garrantzitsuenetarikoa izan 
                    da azken hogeita hamar urteetan; hala ere oso aktiboa izan 
                    da inprobisazio askeak dituen alor guztietan. Hitzaldiak eta 
                    liburuak ere argitaratzen ditu. Azkena &#8220;No Sound Is 
                    Innocent&#8221; izenburuarekin kaleratu berri du Copula argitaletxeak. 
                    Hirurogeita hamar eta Laurogeiko hamarkadetan Larry Stambbins-ekin 
                    (saxo tenorea), Veryan Weston-ekin (pianoa) eta Marcio Mattos-ekin 
                    (baxua) batera laukotea osatu zuen. Evan Parker, Christian 
                    Wolff, Cornelius Cardew, Jim O&#8217; rourke musikariekin 
                    kolaborazioak egin izan ditu; Supersession, Resoundings eta 
                    Frre Jazz Quartet taldeekin ere grabatu izan du, eta horiekin 
                    eginiko lanez gain, bere diskoak argitara eman ditu berak 
                    sortutako Matchless Recordings labelean. 1990an AMM taldeko 
                    Gare eta Rowe lagunekin Master of Disorientation sortu zuen; 
                    1991an Marilyn Crispell piano-jolearekin batera Erresuma Batua 
                    zeharkatu zuen kontzertuak eskainiz. Inprobisazioaren alor 
                    guztietan esperientzia handia duen perkusionista da Eddie 
                    Pr&eacute;vost. Max Roach eta Ed Blackwell aipatzen ditu berak 
                    gehien miresten dituen perkusionistak zein diren galdetuz 
                    gero. Urrian Madrilen izango da AMM-ko Keith Rowe eta John 
                    Tillbury lagunekin emanaldia eskaintzeko.<br>
                    <br>
                    &#8220;Ez naiz musikaria, perkusionista naiz&#8221;, hala 
                    definitzen du bere burua inprobisazio askearen bidea urratu 
                    zuen AMM taldeko partaidea izateaz gain mundu osoan emanaldiak 
                    eskaini, eta Londresen entzute eta ospe handiko tailerrak 
                    antolatu eta musika eta soinuaren inguruan bere ikuspegia 
                    azaltzeko hainbat argitalpen egin dituen pertsona honek. Mattinek 
                    bestela ikusten du Eddie Pr&eacute;vost, &#8220;mito bat da; 
                    bera izan zen beste zenbait musikarirekin batera soinuaren 
                    alor hau ikertzen hasi zen lehenetakoa. Garai hartan musika 
                    ulertzeko modu guztiz berritzailea, haustura eragin zezakeena, 
                    zen eurek proposatu zutena&#8221;.<br>
                    <br>
                    <img src="imagenes/eddie1.jpg" width="320" height="233"> <br>
                    <br>
                    <br>
                    <strong>Musikagintza eta konpromisoa bat eginik</strong><br>
                    <br>
                    AMM taldea orain hogeita hamar urte sortu zen, eraldaketa 
                    sozialaren aldeko mugimenduak indar handia zuen garaian. Orduan 
                    heldu ziren musikari zenbaiten belarrietara inprobisazio askearen 
                    lehen hotsak. Musika eta gizartea eraldatzeko mugimendua uztartzen 
                    zituen horren nondik norakoak azaltzeko modu sinplea du Eddie 
                    Pr&eacute;vost-ek: &#8220; Jendeari ordura arte pentsaezina 
                    zen aukera sortu zitzaion hamarkada horietan, gustuko zituen 
                    eginkizunei denbora eskaintzeko moduan zeuden. Hala ere, orduan 
                    baino muturrekoagoak dira egun sortzen ari diren zenbait proposamen; 
                    badira zenbait talde gu baino askoz urrutirago heldu direnak. 
                    Orain bizi dugun egoerak ere behartzen gaitu horrelako bideak 
                    miatzera.&#8221; <br>
                    <br>
                    Gizarte eraldaketaren premia oraindik ere larria dela dio 
                    Eddie Pr&eacute;vost-ek. Edonola, adinaren zigorra izendatzen 
                    duen zerbaitek aldaketa hori nondik helduko den beste moduz 
                    batez ikustera behartu du. Orain hogeita hamar urte bezalaxe, 
                    munduarekin haserre bizi dela dio, baina musikak gizarte ereduaren 
                    aldaketa eragiteko duen ahalmena uste zuena baino urriagoa 
                    dela jabetu omen da. &#8220;Guk egiten duguna gauza txikia 
                    da errealitatearekin alderatuta. Eta ez diot txikia gutxiesteagatik, 
                    ez da hori nire intentzioa. Gazteagoa nintzenean gizarte eraldaketa 
                    gutariko bakoitzak sustatutako programa bikain batek eragingo 
                    zuela uste nuen. Egun bestelako iritzia dut. Gauza txikiak 
                    dira gure harremanen oinarria, horiek dira politikagintzan 
                    aintzakotzat hartu beharrekoak. Gure ingurua, gure kideak 
                    hezteko erabiltzen dugun eredua, horiek dira gizartea abian 
                    jartzeko erabili beharreko oinarriak. Ondoko lagunarekin dugun 
                    harremanak baldintzatuko du sinesmen honen edo horren alde 
                    lan egingo dugun ala ez, politikaren munduarekin ditugun harremanak, 
                    norberak ingurukoekin dituen harremanak. Programa bikaina 
                    edukitzea baino garrantzitsuagoak dira norberak sustatzen 
                    dituen erlazio horiek&#8221;. </font></p>
                  </td>
                <td width="4%" height="1312"><font face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif" size="1"><font size="2"> 
                  </font></font></td>
                <td width="48%" valign="top" height="1312"><p align="left"><font face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif" size="1"> 
                    <img src="imagenes/eddie2.jpg" width="320" height="246"> <br>
                    <br>
                    <br>
                    <strong>Mugak hausteko beharra</strong><br>
                    <br>
                    Askoren iritzian, bere garaian AMM taldeak egindako proposamena, 
                    inprobisazio askea, gutxi batzuentzat egindako musika mota 
                    da. Gutxiengo bati zuzendutako eskaintza. Eddie Pr&eacute;vost 
                    ez dago iritzi horrekin ados, ez ditu sailkapenak gustuko 
                    eta norbait berak eta bera bezalako musikariek egiten dutenari 
                    etiketak jartzen saiatzen denean uko egin beharra dagoela 
                    dio. &#8220;Artista moduan iraun beharra dago, ideia horiei 
                    aurre egin eta norbait hurbildu eta &#8216;zuk hau edo hori 
                    egiten duzu&#8217; esaten dizunean &#8216;nik ez dut hori 
                    bakarrik egiten, baizik hori baino gehiago ere bai&#8217; 
                    erantzun. Jendeak uste duena baino gauza gehiago eta zabalagoak 
                    egiteko gai gara&#8221;, adierazi digu.<br>
                    <br>
                    Horregatik jendea inprobisaziora hurbiltzeko ahaleginak egin 
                    beharra dagoela uste du. Ikusi, entzun eta ondoren gustuko 
                    duzun ala ez erabaki, baina ez baztertu elite bati zuzendutako 
                    zerbait delakoan. &#8220;Guk egin dezakeguna proposamena luzatzea 
                    da. Nik uste dut egiten duguna ikusita ezin dugula eskaintza 
                    ona ala txarra izango den aurrez jakin. Inprobisazioan ez 
                    dago ezeren ziurtasunik, guk proposatu egiten dugu, ahal dugun 
                    hobekien aritu; gogotsu jo, ilusioz beteta, egiten ari zaren 
                    horretan buru-belarri murgildu. Amaitzen duzunean sekulako 
                    emanaldia izan dela ikusiko duzu beharbada, entzuleria gustura 
                    egon dela. Hala eta guztiz kontrakoa ere gerta liteke, baina 
                    ez dago aurrez jakiterik&#8221;, esan digu Eddie Pr&eacute;vost-ek.<br>
                    <br>
                    Lau egunez aritu da Eddie Pr&eacute;vost Artelekuko tailerrean 
                    esku hartu duten musikariekin lanean. Inprobisazio saioak 
                    egin dituzte bakoitzak bere tresna oinarri hartuta. Batzuek 
                    instrumentu akustikoak edo elektronikoak baliatu dituzte horretarako, 
                    beste zenbaitek unean-unean eskura zeuzkaten gailuekin sortu 
                    dituzte musika-tresnak. Guztiek izan dute workshop-ean beren 
                    trebezia erakusteko aukera. &#8220;Nik egin dezakedan gauza 
                    bakarra bakoitzaren usteak sendotzen laguntzea da, nondik 
                    jo dezaketen argitzen saiatu, iradoki. Bakoitzak bere tresnari 
                    astindu bat emateko eskatzen diet. Emanaldi bakoitzean azterketa 
                    moduko bat egiten dut. Begien aurrean dudan tresnari begiratu 
                    eta ordurarte ezagutu ez dudan zerbait topatzen saiatzen naiz. 
                    Saiakera egin beharra dago, nahiz eta topatzen duzun hori 
                    gauza txikia eta baliogabea iruditu. Benetan sentipen bikaina 
                    da bila zenbiltzan hori topatu duzula sentitzen duzun unea, 
                    hainbeste urte igaro eta gero, berria den zerbait aurkitu 
                    izanaz jabetzea&#8221;.<br>
                    <br>
                    <img src="imagenes/eddie3.jpg" width="320" height="224"> <br>
                    <br>
                    <br>
                    </font><font size="1" face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif"><strong>Diskografia:</strong><br>
                    <br>
                    </font><font size="1" face="Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif">Now-Here-This-Then 
                    (Spotlite 1977)***, Live, Volumes 1 &amp; 2 (Matchless 1979)****, 
                    Continuum (Matchless 1985)***, with Resoundings Resound (1986)***, 
                    Supersession 1984 recording (Matchless 1988)***, with Organum 
                    Flayed (1987)***, with the Free Jazz Quartet Premonitions 
                    (1989)***, with Marilyn Crispell Band On The Wall (Matchless 
                    1994)***, with Evan Parker Most Material (Matchless 1997)***, 
                    Loci Of Change, Sound And Sensibility (Matchless 1998)***, 
                    Touch, The Weight, Measure And Feel Of Things (Matchless 1998)****, 
                    with Pete McPhail, Tony Moore Resoundings (Matchless 2000)***.</font></p>
                  </td>
              </tr>
            </table>
          </td>
        </tr>
      </table>
    </td>
  </tr>
</table>
</body>
</html>
Acciones de Documento